Bij binnenkomst moesten wij onze tassen en telefoons achterlaten in een kluisje. Een vriendelijke blinde serveerster pakt mijn hand en legt het op haar schouder. ‘Volg mij maar’, zegt ze. Mijn tafelgast doet bij mij hetzelfde en we verdwijnen achter een velours gordijn. Stikdonker is het nu. Ze pakt mijn hand en legt hem op de rug van mijn stoel. ‘Hier kan je gaan zitten’.
Heel vreemd wat er gebeurt als 1 zintuig uitvalt. Ineens heb je uitdagingen die je nog nooit ‘voor ogen’ hebt gehouden. Wat doe je als je vork op de grond valt? Als je een glas inschenkt, hoe weet je nu hoe die vol is? Als je een bord op tafel zet, hoe weet je dan waar er plek is.
Naast ons zit een groepje luidruchtige jongvolwassenen uit Engeland. Alhoewel, ik denk dat het normaal best wel mee valt, maar ineens wordt je gehoor 10x scherper.
Onmiddellijk wordt je bevangen door een groot respect voor het blinde personeel dat moeiteloos door het restaurant loopt en alles snel en netjes serveert.
Maar het meest interessante is toch wel dat je van tevoren geen menu krijgt. Je moet dus raden wat je zojuist gegeten hebt (geen zorgen, je kan van tevoren aangeven wat je niet lust). Dat je zoiets simpels als een applecrumble niet herkent zonder gezichtsvermogen, dat had ik nooit gedacht!
Ook zo’n ervaring? Reserveer een tafeltje bij https://ctaste.nl/